lunes, octubre 22, 2007

Personalidades prolongadas




A veces no somos sino marionetas de nuestra propia sombra.

.

18 comentarios:

Anonymous Anónimo ha dicho...

Hola. Alguien puede ayudarme a saber como puedo conocer al autor@ de este blog?

9:50 a. m.  
Anonymous Anónimo ha dicho...

te fascina eh???

11:56 a. m.  
Anonymous Anónimo ha dicho...

No se si séra bueno conocerle. A una novia le gusto hasta que le conocio (deflagracion internautica) y otra se metió monja despues de unos dias ! (misterioso abrefacil)

12:25 p. m.  
Anonymous Anónimo ha dicho...

centrándonos en la frase inspiradora del autor...
muchas más veces somos marionetas de las sombras de otr@s....

1:12 p. m.  
Anonymous Anónimo ha dicho...

centrándonos en la frase inspiradora del autor...
muchas más veces somos marionetas de las sombras de otr@s....

1:39 p. m.  
Blogger LA PALABRA ITINERANTE ha dicho...

No sé si me gusta más la foto o su pie...

2:06 p. m.  
Anonymous Anónimo ha dicho...

Sí, yo te puedo ayudar...él no es su sombra, no es la sombra de sí mismo, es el actor de su personaje...que además interpreta maravillosamente.
Pues es un personaje, en el sentido más grato de la palabra.
Va jugando a ser un "enfant terrible"...y después se léen estas frases, y...ufff.
¿Verdad que te lo he dejado, clarito, clarito?
Y a partir de hoy, firmaré...
Fantasía.

9:07 p. m.  
Anonymous Anónimo ha dicho...

En muchas leyendas, la sombra representa el alma de las personas. Peter Pan perdió la suya hasta que su amiga Wendy se la cosió de nuevo.
Hoy estoy convencida de que nuestra personalidad, esa fortaleza de la que yo ya no dudaba, puede distorsionarse y nuestra sombra, convertir en títere a nuestro cuerpo.
¿Alguien sabe coser sombras?

PD. Si quieres conocer al autor, estudia la prolongación de su personalidad en esta página. Si lo que quieres es verlo, busca en sus fotografías (hay un autorretrato).

12:29 a. m.  
Anonymous Anónimo ha dicho...

Gustaríame que comentásedes o que vos transmite a frase, pois penso que ao autor do blog o que lle interesa é saber o que pensades das cousas que escribe.
Na miña opinión, o que aquí nos dí e que en moitas ocasions actuamos como a xente espera que o fagamos. É dicir, que amoldamos o noso modo de actuar á imaxe que a xente ten de nós, en vez de facer o que en realidade querríamos. Isto é como un circulo vicioso, pois creamos unha personalidade que é a que amosamos aos demais e logo temos que actuar conforme a ela.

12:46 a. m.  
Anonymous Anónimo ha dicho...

Pues yo creo que se refiere a que a veces no somos capaces de manejar nuestro propio comportamiento y no porque actuemos en función de lo que los demás esperan, sino porque nuestro "lado oscuro", nuestro subconsciente, nos domina.

11:48 p. m.  
Anonymous Anónimo ha dicho...

La canción dice:
"My shadow's the only one that walks beside me.
My shallow heart's the only thing that's beating.
Sometimes I wish someone out there will find me.
Till then I walk alone."

11:52 p. m.  
Anonymous Anónimo ha dicho...

Seguro que el autor estará encantado con esa definición tan acertada de "enfant terrible"que tan bien interpreta...es un cielo! y no es tan malo ser marioneta de la sombra de otr@s...en la mayoría de las ocasiones los demás pueden ver mejor nuestra sombra que nosotros mismos.Me encantaría que alguien si encuentra mi sombra por ahí me la quiera coser

5:27 p. m.  
Anonymous Anónimo ha dicho...

¿Un "cielo" el autor?. Ups!!

Nunca se me hubiese ocurrido definirlo así.
Claro que hay muchas variantes ...
Tal vez podría ser uno de esos cielos de verano, cuando se prepara tormenta y te tumbas boca arriba para ver como el viento arrastra velozmente nubes que van cambiando de forma y de color.

10:28 p. m.  
Anonymous Anónimo ha dicho...

alguien me podría explicar qué significa "enfant terrible".

3:09 p. m.  
Anonymous Anónimo ha dicho...

No juega a ser un "enfant terrible", ni creo que le interese interpretar ese papel.
Simplemente lo es y lo que sí juega de vez en cuando es a ser "un cielo".
Sin discusión un ser atractivo, en todo caso, y peligrosamente interesante. Crea adicción.

4:02 p. m.  
Anonymous Anónimo ha dicho...

yo no se si es anfan terrible pero un poco de "sobrado" si va. Y el que pregutna no quiere saber de el , quiere conocerlo. Eso si, si publica esto publica todo.

8:48 p. m.  
Anonymous Anónimo ha dicho...

Nos regalan algo de que hablar y nos centramos en hablar del alguien.
Yo creo que el autor si hubiese querido un debate sobre su identidad y nuestra opinión sobre ella, ya lo habría planteado.
El respeto que él nos muestra autorizando todos los comentarios debería de corresponderse, por nuestra parte, comentando exclusivamente lo que se plantea.
Lo que él quiere que sepamos de su persona ya lo ha reflejado en su perfil. Todo lo demás son puntos de vista indiscretos.

9:54 a. m.  
Anonymous Anónimo ha dicho...

Somos lo que decimos que somos o lo que los demás ven de nosotros, lo que transmitimos? Si somos lo que decimos, todos los demás ven la misma sombra? y si somos lo que los demás ven de nosotros, la sombra es diferente dependiendo de quien mira? En realidad no hablábamos del autor sino de nosotros mismos mirando a un autor que supuestamente conocemos inclusive por ausencia.Somos sólo por lo que somos o por lo que nos prolongamos cuando pasamos a ser parte de otros.

2:49 a. m.  

Publicar un comentario

Suscribirse a Enviar comentarios [Atom]

<< Inicio